پرسش :

چشمه اى طبیعى به نام «پیر بولاغى» بدون حفّارى از دامنه کوه سرازیر و جاریست. جمعى از اهالى روستا، مالک سنّتى و وارث آن چشمه خدادادى و مزارع پایین آن هستند. در فصل آبیارى، زراعت و باغ هاى خود را از آن مشروب...


پاسخ :
در ایّامى که آب هرز مى رود و مورد حاجت نیست، استفاده از آن به نحو مذکور اشکالى ندارد. و در غیر آن ایّام، اگر از قدیم الایّام آب شرب روستا وحمّام از چشمه گرفته مى شده، حقّ مردم بر آن چشمه ثابت است. و اگر چنین نبوده، مادامى که ضرورت فوق العاده اى نباشد، بدون اجازه مالکان نمى توان تصرّف کرد. و در صورت ضرورت قطعى، باید پول آن به مالک ها پرداخت شود.

منبع: استفتائات جدید (ج 4)، آیت‌‌ الله العظمی مکارم، قم: انتشارات امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، 1393.